Η βαρεμάρα δεν είναι πάντα αρνητική
Οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν όταν ακούνε το παιδί να λέει «βαριέμαι». Συχνά τρέχουν αμέσως να του βρουν μια δραστηριότητα, να του δώσουν ένα παιχνίδι ή να το βάλουν μπροστά στην τηλεόραση. Ωστόσο, η βαρεμάρα δεν σημαίνει πάντα κάτι κακό. Αντίθετα, δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για να δουλέψει η φαντασία. Όταν δεν υπάρχει έτοιμη ψυχαγωγία, το παιδί ψάχνει λύσεις, σκέφτεται δημιουργικά και επινοεί τρόπους για να περάσει τον χρόνο του.
Η βαρεμάρα γεννά νέες ιδέες
Όταν το παιδί δεν έχει εξωτερικά ερεθίσματα, αρχίζει να ενεργοποιεί τον εσωτερικό του κόσμο. Μπορεί να πιάσει χαρτί και μολύβι και να σχεδιάσει μια ιστορία, να χτίσει με τουβλάκια κάτι πρωτότυπο για το ίδιο ή να εφεύρει ένα δικό του παιχνίδι. Αυτή η διαδικασία το βοηθά να καλλιεργήσει τη φαντασία και να δει τον κόσμο με νέα μάτια. Επιπλέον, μαθαίνει να βρίσκει λύσεις μόνο του, χωρίς να περιμένει πάντα οδηγίες από τους μεγάλους.
Ο ρόλος του γονιού
Ο γονιός μπορεί να σταθεί δίπλα στο παιδί με τρόπο υποστηρικτικό και όχι παρεμβατικό. Αντί να προσφέρει έτοιμες λύσεις, μπορεί να δώσει χώρο στο παιδί να σκεφτεί και να δημιουργήσει. Για παράδειγμα, όταν το παιδί λέει «βαριέμαι», ο γονιός μπορεί να ρωτήσει «τι καινούργιο θα μπορούσες να φτιάξεις;» ή «πώς θα περνούσες την ώρα σου αν δεν είχες κανένα παιχνίδι;». Με αυτό τον τρόπο το παιδί μπαίνει σε διαδικασία σκέψης και αρχίζει να καλλιεργεί τη φαντασία του χωρίς πίεση.
Η φαντασία ως εργαλείο ζωής
Η φαντασία δεν αφορά μόνο το παιχνίδι. Αποτελεί βασικό εργαλείο για ολόκληρη τη ζωή του παιδιού. Μέσα από τη φαντασία, μαθαίνει να οραματίζεται, να σκέφτεται λύσεις σε προβλήματα, να συνεργάζεται με άλλα παιδιά σε φανταστικά σενάρια και να εκφράζει τα συναισθήματά του με δημιουργικούς τρόπους. Επομένως, κάθε στιγμή βαρεμάρας κρύβει μέσα της μια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη.
Η αξία του ελεύθερου χρόνου
Στον σύγχρονο κόσμο τα παιδιά γεμίζουν το πρόγραμμά τους με σχολείο, δραστηριότητες και οθόνες. Ο ελεύθερος χρόνος, όμως, αποτελεί δώρο. Όταν το παιδί απλά χαλαρώνει χωρίς να έχει κάτι «προγραμματισμένο», βρίσκει την ευκαιρία να στραφεί προς τη φαντασία του. Έτσι αναπτύσσει αυτονομία, μαθαίνει να απολαμβάνει τη δική του παρέα και ανακαλύπτει νέες πλευρές του εαυτού του.
Comments (0)